این جمله برایتان آشنا نیست :  " انگار همه چیز تکراری است "

این احساس چقدر در وجودتان ریشه دارد ؟ این که همه چیز برایتان تکراری باشد ...

همه سوژه ها تکراری ، اتفاقها ...

همه چیز روی یک ریل دایره ای .... می رود ، دوباره می بینی برگشت ...

این ، عاشق آن می شود ... پس فردا مادرش راضی نمی شود ، عاشق آن یکی می شود ...

این دانشگاه قبول می شود ... آن یکی نمی شود ...

خدا وکیلی این روزها داستانی به جز همین ها ، می شنوید ...؟!

وبلاگ می نویسیم ... آپ می کنیم ... دوباره آپ می کنیم ... از قضا سوژه های همه مان هم تکراریست !

اد لیست مسنجرت را که نگاه می کنی ، علاقه ای برای گپ زدن با هیچ کدام را نداری ، می توانی پیش بینی کنی که هر کدام قرار است چه بگویند ، دغدغه شان چیست از چه خوشحال می شوند و ...

لیست موبایلت هم همین طور ... !

ردیف کتابهایت را هی بالا و پائین می روی ، چپ ، راست ... شعرها ، داستانها ، تاریخی ... مذهبی ... خارجی .. ایرانی ... درسی ... همه اشان تکراری ...

کتابفروشی را هم، هر روز سرکی می کشی ... آن هم تکراری ...

فیلم ها هم که نگفتنی است ...

به قول " قیصر " می گردی دنبال آن افسانه ی موهوم ...

من فکر می کنم این ها اثرات زیاد زنده ماندن است ... !

مگر دنیا چقدر سوژه هیجان انگیز دارد ، اصلا مگر چقدر ظرفیت دارد ...

همین بیست ، بیست پنج سال کافیست دیگر که همه چیز را تجربه کرده باشی و از هیچ اتفاقی چندان به وجد نیایی ... مانده ام در انگیزه ی مادربزرگ ها و پدربزرگهایی که همچنان با هیجان منتظر ازدواج و بچه دار شدن نوه ، نتیجه هایشان هستند ....

یک لیست ردیف می کنم توی ذهنم از اتفاقهایی که رسیدنشان به عالم امکان کمی سخت است ، ببینم از کدام یکی بیشتر هیجان زده می شوم ... !

دریغ از کمی ذوق زدگی ... زرشکــــــ

آخرش قرار است مثلا چه شود ...؟!!